รีวิว Tigertail

Tigertail รอยรักแห่งวันวาน เป็นหนังเน็ตฟลิกซ์ ภาพสวย ที่ออกแนวเป็นหนังอเมริกันแนวจีน ๆ ที่ขนความเป็น หนังดราม่า เกี่ยวกับเรื่องราวของช่วงชีวิตของคน ๆ หนึ่ง ที่มีทั้งเรื่อง รัก ครอบครัว ความฝัน เป็น หนังNetflix อีกเรื่องที่ถือว่ามีคุณภาพไม่แพ้เรื่องอื่นเลย ดูหนังฟรี ดูหนังออนไลน์   รีวิวหนัง

เป็นเรื่องราวชีวิตของ พินรุ้ย Pin Yui ตั้งแต่เด็กจนแก่ ซึ่งเมื่อตอนเด็กๆเขาได้เจอกับเด็กสาวคนหนึ่งชื่อ หยวน ซึ่งต่อมาก็ได้เจอกันอีกและกลายเป็นคนรักของเขา แต่เมื่อความฝันของเขาคือการไปอเมริกา ทำให้ความรักของเขาในครั้งนั้นต้องจบเพราะเขาต้องไปแต่งงานกับลูกสาวเจ้าของโรงงาน การไปใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกาไม่ใช่เรื่องง่าย จนเขาโตขึ้นและมีลูกสาว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและลูกสาวก็ไม่ดีเท่าไร จนเขาได้มาพบกับหยวนอีกครั้ง ซึ่งเขาก็ได้กลับมาค่อยๆเปิดใจกับหลายๆอย่างอีกครั้ง รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขาและลูกสาวของเขาด้วยรีวิวหนังใหม่แนะนำ

หนึ่งในสิ่งที่ “Tigertail” (รอยรักแห่งวันวาน) ที่ความคล้ายกับหนังเรื่องข้างบนก็คงจะเป็นเรื่องของ “โอกาส” เพียงแต่แสดงให้เห็นถึงอีกด้านหนึ่งของโอกาสที่ได้หยิบคว้ามาและเป็นส่วนหนึ่งในของชีวิตมากกว่าครึ่งชีวิต หนังที่เล่าถึงความฝันที่ดูไกลตัวแต่ไม่ไกลเกินกว่าจะไปถึง การลืมตาอ้าปากกับชีวิตที่อยู่ห่างไกลจากบ้านเกิด ช่างประจบเหมาะกับสถานการณ์ในช่วงเวลานี้จริงๆ (ไม่ใช่ดราม่าทวิตเตอร์ระหว่างประเทศเรื่องนั้นหรอกนะ) กับช่วงเวลา…คิดถึงบ้าน

“อลัน หยาง” นักเขียนบทและผู้กำกับทีวีซีรีส์เชื้อสายเอเชีย ได้มีโอกาสทำหนังยาวเรื่องแรกของเขา ก็ได้จับประเด็นที่น่าจะมีอิทธิพลกับชีวิตของเขาอยู่ไม่น้อย กับชาวเอเชียที่ต้องมาดิ้นรนหาหนทางในอาชีพบนผืนแผ่นดินอเมริกาอันกว้างใหญ่ ตีแผ่ถึงเรื่องราวชีวิตของ “พินจุ่ย” หนุ่มไต้หวันที่คว้าโอกาสมาตั้งต้นเริ่มชีวิตใหม่ที่อเมริกา ยอมละทิ้งชีวิตเดิมๆ อันหอมหวานจากบ้านเกิดมาสู่ดินแดนเสรีภาพ

เขาทุ่มเทอย่างหนักตลอดเวลาที่อยู่ในอเมริกา เริ่มต้นจากศูนย์และก่อร่างสร้างตัวให้ลุกขึ้นยืนด้วยลำแข้ง แต่กลับกลายเป็นว่าตกอยู่ท่ามกลางความโดดเดี่ยวในช่วงวัยกลางคน คู่ชีวิตมาเคียงข้างมาอเมริกาด้วยกันก็เบื่อหน่ายขอหย่า ลูกๆ ก็ออกไปใช้ชีวิตของตัวเอง ซ้ำยังเข้ากับลูกสาวไม่ได้แต่ก็ไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร แต่คงเป็นเพราะหางเสือชีวิตได้นำพาเขามาไกลเหลือเกิน ไกลแค่ไหนแต่เขาก็ยังคงคิดถึงอดีตที่เคยเกิดขึ้นที่ไต้หวัน

ณ ทุ่งนาที่ไหนสักแห่งในเกาะไต้หวัน เด็กชาย “พิ่นรุ้ย” (แปลว่าของดี, ของศักดิ์สิทธิ์ อะไรประมาณนั้น) ผู้ที่เสียพ่อไปตั้งแต่อายุ 1 ขวบ และต้องมาอาศัยอยู่กับ ตา-ยาย ชั่วคราวเพราะแม่ต้องออกไปหางานทำที่เมืองอื่น กำลังวิ่งเล่นในทุ่งนาเขียวขจี  จนได้มาพบกับ “หยวน” สาวน้อยน่ารัก มีมาดมั่นใจ บ้านมีฐานะพอควร ที่เพิ่งย้ายมาที่เมืองนี้ไม่นาน พิ่นรุ้ย และหยวนสนิทกันอย่างรวดเร็ว มันเป็นช่วงเวลาดีๆ อันน้อยนิดในชีวิตที่พิ่นรุ้ยได้รับ เพราะปีหนึ่งหลังจากนั้นเขาก็ต้องย้ายกลับไปอยู่กับแม่ซึ่งหางานได้แล้วในเวลานี้

เดชะบุญตามชื่อของหนุ่มน้อย หยวน ย้ายบ้านมาอยู่ที่ตำบล “หูเว่ย” (แปลว่า หางเสือ ใช่ครับที่มาของชื่อเรื่องภาษาอังกฤษ Tigertail นั่นแหละ) พอดี ตอนนี้ทั้งคู่เป็นหนุ่มสาวกันแล้ว แล้วก็รักกันเสียด้วย แต่ด้วยฐานะที่ต่างกัน แม้ว่าหยวนจะไม่ถือสาก็ตาม แต่พิ่นรุ้ยก็ยังอยากจะทำตามความฝันของตัวเองคือ ไปอเมริกาเพื่อสร้างฐานะของตัวเอง ซึ่งความคิดนี้ไม่ใช่เพราะต้องการมีฐานะให้ทัดเทียมกับหยวนเท่านั้น มันยังหมายถึงชีวิตวามเป็นอยู่ของแม่ของเขาด้วย พิ่นรุ้ย แม้จะไม่ได้พูดออกมาบ่อยแต่เขาเป็นคนที่รักแม่มาก อยากให้แม่สบายไม่ต้องไปทำงานโรงงานอย่างที่เป็นอยู่อีก แต่การไปอเมริกาไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งหนุ่มโรงงานอย่างพิ่นรุ้ยนั้นแทบไม่มีทางเลย สุดท้ายเขาได้ตัดสินใจในสิ่งที่ทำให้ความสุขจากเขาไปเกือบตลอดกาล นั่นก็คือเขายอมแต่งงานกับ “เจินเจิน” ลูกสาวเจ้าของโรงงานที่เขาทำงานอยู่เพื่อให้มีค่าเดินทางไปอเมริกา

แต่อเมริกาก็ไม่ได้สวยหรูอย่างที่เขาคิด ชีวิตในต่างแดนกับคนที่ไม่ได้รักนั้นไม่ง่ายเลย แถมมันยังยากเข้าไปอีกเมื่อเขาเริ่มเก็บเงินจนพอมีฐานะในระดับหนึ่งแล้ว เขาต้องการจะพาแม่สุดที่รักไปอยู่ด้วยที่อเมริกา แต่แม่ไม่ยอมไป ทันใดนั้นก็เหมือนเป้าหมายในชีวิตของเขามันไม่มีอีกต่อไปแล้ว จากคนที่พูดเก่ง ดูมีความมั่นใจในอดีต บัดนี้เขากลายเป็นคนนิ่งเงียบ แทบไม่แสดงความรู้สึกอะไร เป็นคนปิดตัวเอง จนมีปัญหากับลูกสาว และกับเจินเจินเองก็ต้องหย่าร้างกัน เมื่อเขาอยู่ตัวคนเดียวในที่สุดเขาก็ได้เจอหยวนอีกครั้งที่อเมริกา แม้จะดีใจเพียงใดแต่เวลาที่ผ่านมาเนินนานเขาทั้งคู่คงเป็นได้แค่เพื่อนเก่าที่ดีต่อกันเท่านั้น อย่างไรก็ตามการได้พบหยวน ทำให้ให้พิ่นรุ้ยกลับมาเริ่มเปิดใจอีกครั้ง และเขาก็เริ่มสร้างความสัมพันธ์กับ  “แองเจล่า” ลูกสาวของเขาใหม่อีกครั้งด้วยการพาเธอกลับไปยัง หูเว่ย ที่ๆ เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

เป็นหนังที่ดำเนินเรื่องเงียบ ๆ แต่ทรงพลังมาก ตัวหนังจะพาเราไปย้อนกลิ่นอายในอดีตซึ่งตรงนี้ถือเป็นจุดที่มีเสน่ห์มากๆของเรื่อง เพราะทำออกมาดีมาก ทั้งฉากทั้งพร็อบต่างๆ ทำให้เราเห็นภาพของบ้านเมืองและวิถีชีวิตของคนในอดีตได้อย่างชัดเจน รวมไปถึงความรักในช่วงวัยหนุ่มสาวซึ่งก็ทำออกมาให้เราได้คล้อยตามไปกับความสดใสของความรักในช่วงนั้นของชีวิตเขาไปด้วย แต่เมื่อมาถึงจุดที่เขาต้องแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักเพื่อที่จะทำตามความฝันของเขาคือการไปอเมริกานั้น ในช่วงนี้จะเป็นช่วงที่มีความเป็นดราม่าเข้ามาอยู่หนักหน่อย ก็เพราะว่าความฝันของเขานั้นไม่ได้มีเพื่อตัวเขาเอง แต่เป็นความฝันที่อยากให้แม่ของเขามีชีวิตที่ดีขึ้น

แต่พอมาถึงจุดที่เรื่องราวต่างๆ ไม่ได้เป็นไปตามที่เขาฝันนัก รวมไปถึงเป้าหมายในชีวิตของเขาในการพาแม่มาอยู่ด้วยก็ไม่สามารถทำได้ เลยทำให้เขาเหมือนมีบาดแผลบางอย่างในใจที่ทำให้เขากลายเป็นคนอีกแบบ ซึ่งบุคลิกนั้นก็ได้ทำให้เขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยราบรื่นนักกับลูกสาว จนกระทั่งได้มาเจอกับหญิงสาวที่เป็นเหมือนจุดสว่างในชีวิตของเขา ทำให้เขาได้เริ่มเปิดใจอีกครั้งกับหลายๆสิ่ง ถือว่าเป็นจุดก้าวข้ามได้ดีในเรื่องเลยทีเดียว หนังเรื่องTigertail นี้จะทำให้เราได้เห็นถึงเสน่ห์ของชีวิตที่มักจะมีจุดที่ผกผันต่างๆ มากมายให้เราได้เรียนรู้และเติบโตอยู่เสมอ ๆ

จากที่เคยสร้างซีรีส์ตลกๆ มาโดยตลอด พอหันมาจับหนังดราม่าล้วนทั้งเรื่องแบบนี้ ผู้กำกับอลัน ก็ยังขยี้เรื่องราวได้ยังไม่ถึงใจสักเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะหนังค่อนข้างสั้นไปด้วย มีเวลาแค่เพียง 90 นาที กับประเด็นหลายๆ อย่างที่สามารถต่อขยายได้มากกว่านี้ ทำให้ดูเหมือนหนังยังขาดรายละเอียดไปบางส่วนอยู่

แต่หนังก็ยังประสบความสำเร็จกับสิ่งที่ต้องการจะสื่อสารมายังคนดู ไม่ว่าจะเป็นการผสมผสานวัฒนธรรม มุมมองผู้อพยพชาวเอเชีย ภาวะความโดดเดี่ยวในวัยกลางคน และปัญหาช่องว่างระหว่างครอบครัว หลากประเด็นสามารถถ่ายทอดออกมาได้ครบ แม้ว่าจะยังขาดๆ เกินๆ ไปบ้าง อีกสิ่งที่ต้องยกย่องก็คืองานถ่ายภาพของหนังเรื่องนี้ ที่มีส่วนกระตุ้นอารมณ์คนดูได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเป็นฉากอดีตและปัจจุบัน สื่อมุมมองออกมาได้อย่างประทับใจ

หนุ่มใหญ่อายุ 36 ปีชาว อเมริกัน เชื้อสายจีนที่เกิดในอเมริกา แถมจบจาก ฮาร์วาร์ด ซะด้วย(แต่คณะชีวะวิทยานะ)  มีความสามรถทั้งเป็น ผู้แต่ง, ผู้เขียนบท, ผู้กำกับ หรือแม้แต่นักแสดงเอง  ก่อนหน้าที่จะมากำกับ Tigertail นั้น Alan Yang เคยได้รางวัล Emmy Awards ในปี 2016 จากซีรี่ใน Netflix นี่แหละชื่อว่า Master of None และเมื่อไม่นานมานี้ เรื่อง Little America ที่ฉายในช่อง Apple+ นั้นก็ไม่ธรรมดาเลย ทางเว็บเราก็เคยรีวิวไว้แล้ว ลองไปอ่านได้ที่นี่ “รีวิว Little America” ดูเหมือนเขาจะชำนาญเป็นพิเศษในเรื่อง

 Tigertail เป็นหนังดราม่าที่อาจจะไม่ได้สมบูรณ์ถึงที่สุด แต่มาพร้อมกับประเด็นที่ชาวเอเชียน่าจะอินได้มากกว่าเป็นพิเศษ ซ้ำยังสะท้อนปัญหาสังคมและสอดแทรกการเมืองเข้ามาเล็กๆ น้อยๆ ที่สำคัญตัวหนังยังใส่บทพูดภาษาจีนกลาง จีนฮกเกี้ยน และภาษาอังกฤษ เข้ามาอย่างจงใจ เพื่อแสดงถึงแนวคิดและความแตกต่างของคนแต่ละรุ่น ในช่วงเวลา 50-60 ปีที่ผ่านมา

แม้ Tigertail จะเป็นหนังที่เงียบมาก บทพูดน้อยมาก แต่ก็เป็นหนังที่ถ่ายทอดอารมณ์ได้อย่างค่อนข้างสมจริง ใครที่อยู่ในครอบครัวคนจีนที่หัวโบราณนิดๆ น่าจะสัมผัสได้ว่า “เออ..ก็คล้ายๆ ที่บ้านเราเหมือนกันเนอะ” อะไรประมาณนั้น แถมหนังเองก็เรียกอารมณ์ซึ้งๆ ได้อย่างประหลาด อย่างผมดูไป 90% แรกนี่แทบจะเรียกว่าเฉยๆ เลยนะ สามารถปิดไปทำงานอย่างอื่นได้ แต่ 5 นาทีสุดท้ายก็ทำเอาน้ำตาซึมๆ ไปเหมือนกัน ความอบอุ่นอะไรนั้นไม่ค่อยมีหรอก แต่ความเรียลที่ทำให้รู้สึกตรงจนเหมือนถูกแทงใจดำอยู่นี่แหละที่ทำให้น้ำตาซึม ส่วนตัวผมก็เลยว่า Tigertail เป็นหนังที่โอเค อาจจะไม่ได้ดีมาก แต่ก็น่าจะได้ดูไว้เป็น Reference ครับ

สุดท้ายหนังก็ยังกล่าวถึงโอกาสในชีวิต หางเสือเดียวที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดเป็นชะตาลิขิต ในเมื่อเราเลือกโอกาสนี้มาแล้ว ก็ขึ้นอยู่กับตัวเองว่าจะทำให้ดีที่สุดแค่ไหน เพื่ออนาคตที่ไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แม้บางครั้งสิ่งที่เลือกอาจทำให้รู้สึกเสียดาย แต่เราก็ทำได้แค่ประคองวันนี้ที่มีอยู่เอาไว้ให้ดีที่สุด เพราะเราไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรในอดีตได้อีก…